UPS and DOWNS (maar vooral UPS)

Ik ben alweer bijna een maand in Boston. De tijd vliegt, maar dit weekend gaat hoogstwaarschijnlijk toch wel een hoogtepunt worden. Vorig weekend besloten Stan en ik namelijk om een roadtrip te gaan maken. Na wat onderzoek online besloten we dat het Acadia National Park in Maine een gave bestemming zou zijn. We lichtte de rest van de groep in en uiteindelijk besloten ook Fleur en Puck om met ons mee te gaan. Zo gezegd, zo gedaan: online reserveerden we een huurauto en dat was dat. Donderdagavond om 23.00 uur kunnen we de auto ophalen en we zijn van plan om vrijdagochtend om 05.00 uur te vertrekken. De eerste nacht zullen we doorbrengen in een typisch Amerikaans Motel. Wat ons verder te wachten staat weet ik nog niet, maar het zal ongetwijfeld een groot avontuur worden. 

Afgelopen zaterdag was het tijd voor Plexapalooza! Een concert van de Cheat Codes in het sportcomplex van Boston College. Het is hilarisch om te zien hoe Amerikanen zo'n feestje vieren. Al met al was het een erg leuke avond. 



Afgelopen zondag was een ander hoogtepuntje. De Super Bowl (de American Football finale) vond namelijk zondagavond plaats tussen de New England Patriots en Philadelphia Eagles. Natuurlijk was ik een beetje laat om te besluiten dat ik de wedstrijd met wat vrienden in een sportsbar wilde gaan bekijken, wat ervoor zorgde dat ik de bar eerst niet in kon komen omdat die compleet vol was. Na zo'n twintig minuutjes wachten gingen er wat mensen weg en mocht ik eindelijk naar binnen. We hadden niet zo'n geweldige plek en konden het dus niet heel goed zien. De wedstrijd zou zo'n 4 uur duren, en na zo'n anderhalf uur begonnen we wel honger te krijgen aangezien nog niemand z'n avondeten op had. Omdat de wedstrijd nog zo lang duurde en we het niet goed konden zien besloten we weg te gaan en een eettentje op te zoeken die ook de wedstrijd op groot scherm liet zien. We belandden (niet geheel verrassend hier in de VS) bij een hamburgertentje. Onder het genot van een hamburger en onion rings keken we de Super Bowl tot het einde. Jammer genoeg verloren de Patriots en zat er geen afterparty in voor ons in Boston.  

Waar je waarschijnlijk ook op zat te wachten is mijn down, want zoals de titel van mijn blog al verraad, ook het leven hier gaat niet altijd over rozen. No worries, het is niks ernstigs. Ik ben helaas sinds maandag een beetje grieperig, een niet zo'n fijne timing met de roadtrip voor de deur. Gelukkig zorgt mijn lieve huisgenootje Emma goed voor me door me wat medicijnen voor te schotelen. Hopelijk doen de medicijnen en een goede nacht slaap me goed en ben ik morgen weer de oude! 

Om nog even af te sluiten met een up: ik heb vandaag eindelijk Mike zijn lang verwachtte pakketje ontvangen! Wat is het intens leuk om een Nederlands pakketje te krijgen hier. Het was een kaartje met een fotoboekje met allerlei foto's van thuis. Echt heel erg leuk! Papa heeft me van de week ook een Nederlands overlevingspakketje opgestuurd (gevuld met hagelslag, pindakaas en mix voor kip tandoori, m'n lievelingseten). Hopelijk is dat pakketje er sneller dan die van Mike, want ik verlang erg naar het Nederlandse eten. 

Nu is het tijd om lekker te gaan slapen en te gaan dromen over onze roadtrip. Ik kan niet wachten, foto's en verhalen volgen volgende week!

Liefs