Welcome to the United States of America, Thomas

9 april 2018 - Boston, Massachusetts, Verenigde Staten

Lieve mensen, Angela is te lui om zelf een blog te schrijven, dus heeft ze voor deze keer een gastschrijver ingehuurd. Mag ik mezelf even voorstellen: Thomas Gijsbertse, 22 jaar, vriend van Angela. Ik ben sinds 02 april weer op Nederlandse bodem nadat ik Angela anderhalve week heb opgezocht. Ik heb deze keer de eer gekregen om onze reizen, avonturen en foto's met jullie te delen. Dus deze keer de blog vanuit een ander perspectief. 

Vrijdag 23 maart vloog ik 's ochtends vroeg richting Boston, vol met zenuwen om na bijna 3 maanden Ans weer te zien. Angela was zoals altijd natuurlijk 3 uur van te voren op het vliegveld in Boston, want stel je voor dat ze te laat zou komen! Toen ik nog halverwege de Atlantische Oceaan was zat Angela al zowat klaar op het vliegveld in Boston. Toen ik aankwam stond ze met open armen op me te wachten! Erg fijn om na zo'n lange tijd elkaar weer een knuffel te kunnen geven. Toen ik eenmaal m'n koffer had zijn we met de bus naar het centrum van Boston gegaan om eerst een tentje te zoeken om even wat te eten en een kop koffie te drinken. De eerste ervaring met het Amerikaanse eten was goed want we hadden allebei een verschikkelijk smerige chocolade croissant besteld, goede binnenkomer! Daarna zijn we naar het huis van Angela gegaan, hebben we lekker rustig aan gedaan, veel gepraat, lekker wezen eten, maar ook wel vroeg naar bed, want zo'n hele dag reizen ging mij wel in de benen zitten. 

Het weekend bestond voor een groot deel uit uitslapen en alles zien wat Angela allemaal uitspookt. Waar Angela allemaal loopt en wat ze daar allemaal doet. Zaterdag hebben we uitgebreid ontbeten en zijn we over de hele campus van Boston College gelopen. Angela heeft me alles laten zien daar, waar je koffie kan halen, waar ze les heeft, de bookstore etc. Die avond hebben we samen met Bo (Nederlandse vriendin van Ans in Boston) avond gegeten bij de pizzeria en zijn we met z'n 3en naar een Wine & Cheese night gegaan in een dorm van een andere studente daar. Erg leuk om direct de mensen te leren kennen met wie Angela daar allemaal om gaat, nu weet ik zeker dat ze in goede handen is daar. Zondag moest Angela nog even een opdracht voor school afmaken en zijn we gaan bowlen met de rest van Ans d'r Nederlandse vrienden daar.

Maandag, dinsdag en woensdag moest Ans gewoon naar school toe, Dus dat betekende niet meer uitslapen. Ik liep lekker met Ans mee 's ochtends en ging ergens in een openbare ruimte serie kijken totdat ze klaar was. Toch erg lekker dat gevoel dat ik me heerlijk kon ontspannen, terwijl Angela zat te zwoegen voor d'r school. Verschil moet er wezen, ik had tenslotte vakantie! ;-) Dinsdag en woensdag zijn we 's middags in Boston zelf wezen rondkijken. Voor Angela was het een thuiswedstrijd, dus ik had een persoonlijk gids die me alles kon laten zien en vertellen waar we heen moesten. Toen kwam ik echt tot de conclusie dat Barneveld wel erg klein is in vergelijking met daar. Het is precies zoals ik verwachtte, hoge gebouwen, veel mensen, toeterende auto's. Welcome to America! In Boston zijn we naar Bunker Hill gelopen, waar een monument stond. Beiden wisten we niet waar voor het monument is, maar het was wel mooi! We zijn 294 trappen omhoog gelopen in het monument om vervolgens een prachtig uitzicht van Boston te krijgen. We zijn ook in het Mapparium geweest. Dat is een kamer in een bibliotheek, waar een grote glazen wereldbol staat waar je IN kan, erg indrukwekkend en erg vet om zo te zien.

Donderdag stond er iets op de planning waar we beiden extreem veel zin in hadden, een ijshockeywedstrijd van de Boston Bruins. We hadden de kaarten al 2 maanden geleden gekocht, dus we keken er allebei al erg lang naar uit. En het was nog 100 keer beter dan dat we verwacht hadden. Het stadion was heel groot (later lazen we dat we er met 17.000 man in zaten). En de sfeer was geweldig, de wedstrijd was tussen de nummer 1 en 2, dus het was ook nog eens erg spannend. Dat was goed te merken want om de 5 minuten gingen er wel een paar spelers met elkaar op de vuist. Wij (grootste fans van de Boston Bruins of course) trokken uiteindelijk aan het langste eind, want de Bruins hebben 4-2 gewonnen!! Grote vreugde bij ons, en de andere 16.998 mensen die met ons in het stadion zaten. Na de wedstrijd zijn we direct naar huis gegaan, want de dag erna stond er nog een hoogtepunt op de planning: met de bus naar New York!

Om 5 uur 's ochtends stonden we bij het busstation van Boston, en zaten we ongeveer 4 a 5 uur in de bus naar New York. Toen we daar uit de bus stapte had (ik in ieder geval) het idee dat Boston maar een piep klein stadje was, want in New York is echt alles groot, hoog en enorm. Niet normaal hoe wij onze ogen uitgekeken hebben daar. We zijn eerst even lekker uitgebreid wezen ontbijten daar om daarna naar het hotel te gaan om de tassen af te geven. Daar hadden we een gelukje en konden we al direct onze kamer in, ideaal! Toen we op onze kamer waren kwam Angela natuurlijk met het briljante idee om eerst te gaan slapen. Want ja, laat naar bed, 3 uurtjes slaap, en dan 4 uur in de bus, dan weet iedereen die dit leest ook wel: dat is natuurlijk niet genoeg voor Ans! Dus na een klein middagdutje gedaan te hebben gingen we eindelijk New York verkennen. We hadden eigenlijk niet veel op de planning staan, er waren een aantal dingen die we in ieder geval wouden zien, maar wanneer en hoe laat vulden we elke ochtend op de dag zelf pas in.

Ik ga niet teveel woorden vuil maken aan wat we hebben gedaan, ik zal genoeg foto's in een album zetten, want met beelden kan je toch meer laten zien! Vrijdag zijn we naar Ground Zero geweest, de plek waar ooit de Twin Towers hebben gestaan voor de aanslag op 9/11. Toen zijn we doorgegaan naar Grand Central, het 'Centraal Station' van New York. We hebben burgers gegeten in een typisch Amerikaanse burgertent, en zijn 's avonds over Broadway en Times Square gelopen. Ongelooflijk indrukwekkend hoe veel schermen en licht er op 1 plek kunnen zijn. Toen snapte ik ook direct waarom New York 'The city that never sleeps' wordt genoemd.

Zaterdag zijn we halverwege het lopen van The High Line lekker wezen ontbijten in een typisch Amerikaans restaurantje. The High Line is een park dat boven de grond van New York ligt. Een park over de straten en tussen de gebouwen door. Vroeger reden daar goederentreinen, en toen die stopte met rijden is de natuur z'n gang gaan, en is er een park gemaakt. Om een beetje in de natuur sfeer te blijven zijn we doorgegaan naar Central Park, om lekker rustig aan in het zonnetje (want ja, het was heerlijk weer) in Central Park te chillen. 's Avonds hadden we weer een hoogtepuntje, zonsondergang bekijken vanaf the Rockefeller Building ook wel Top of the Rock genoemd. Ook hier is het een gevalletje bekijk de foto's, die spreken meer dan woorden.

Zondag was alweer de dag dat we onze spullen moesten inpakken en moesten uitchecken in ons hotel, we reden om 8 uur 's avonds terug naar Boston, dus we hadden gelukkig nog de hele dag om New York te bezichtigen. En dat hebben we ook zeker gedaan! Na weer een heerlijk ontbijtje (een donut en een koffie van de Dunkin' Donuts), gingen we de Brooklyn Bridge over lopen, dat was toch nog een iets langere wandeling dan dat ik verwacht had, maar wel echt gaaf om dat ding nou een keer in het echt te zien. Hetzelfde geldt voor wat we die middag gingen doen: The Statue of Liberty. Het vrijheidsbeeld, het ding waar je geweest MOET zijn als je in New York bent. Vol enthousiasme gingen we met onze online gekochte kaartjes naar Battery Park, waar je op de pont moet stappen om naar het eiland te gaan waar het vrijheidsbeeld op staat. Wat we niet hadden ingecalculeerd is dat (ondanks de online gekochte kaartjes) je alsnog een uur in de rij moest staan voordat we door de beveiliging heen waren. Maar uiteindelijk zijn we er gekomen en hebben we het vrijheidsbeeld van veraf, dichtbij en zelfs van binnen gezien. Hierna zijn we nog even terug gegaan naar Central Park, want Ans moest koste wat het kost nog een paar souveniertjes kopen die ze de dag daarvoor had gezien. Hiermee kwam wel een einde aan het geweldige weekend in New York en was het tijd om terug naar Boston te gaan.  

En toen kwam de rottigste dag van mijn vakantie, maandag. De dag dat ik naar huis zou gaan. 's Avonds om 22:50 vloog ik van Boston naar Londen, en van Londen naar Amsterdam. Maandag hebben we vooral doorgebracht om nog te genieten van onze laatste momenten samen. Lekker gegeten, mijn koffer ingepakt en veel geknuffeld. Genieten toen het nog kon. Uiteindelijk kwam toch het moment daar en moesten we beiden toch even een traantje wegpinken toen we onze laatste knuffel en kus uitwisselden. Gelukkig wisten we allebei dat we het langste gedeelte hadden gehad en dat we nog ongeveer 2 maanden moesten wachten tot dat Ans weer terug komt. De terug reis was voor mij erg beroerd, ik vloog 's nachts, had geen oog dicht gedaan en toen ik weer in Nederland aan kwam was het alweer half 3 's middags. Maar ik wist wel, dat ik de allerbeste vakantie van m'n hele leven heb gehad, zoiets maak je niet vaak mee. En ik was heel blij dat ik het samen met mijn lieve Angela mocht meemaken.

Bedankt voor het lezen van dit (misschien wel iets te lange) reisverslag. Nog een reminder: ga zeker nog even de foto's kijken! En het volgende verhaal dat jullie te lezen krijgen, is waarschijnlijk weer van Angela zelf.

Liefs, groetjes en het allerbeste,

Thomas Gijsbertse

Foto’s

4 Reacties

  1. Julia:
    9 april 2018
    Zo fijn dat jullie zo genoten hebben! Ik mis je lieve Ang! <3
  2. Miranda Tick:
    10 april 2018
    Mooi beschreven Thomas!
  3. J Tick:
    10 april 2018
    Wat een geweldig reisverslag Thomas.jij kunt schrijven.ik zag alles voor me. Fijn dat jullie samen er zo van genoten hebben. Oma
  4. Tatjana:
    10 april 2018
    Wat leuk dat jullie zo genoten hebben en je reisverslag is heel boeiend!